سبک های کاراته

 

 

به‌طور کلی سبک‌های کاراته به دو دسته تقسیم می‌شود:

 

 

 

سبک‌های اصلی؛ مادر یا کنترلی

 

سبک‌های آزاد یا غیر کنترلی

 

سبک‌های مهم در کاراته (چهار سبک اصلی کاراته):

 

 

 

شوتوکان، که توسط استاد فقید فوناکوشی که او را به عنوان پایه‌گذار کاراته امروزی می‌شناسند پایه‌گذاری شده‌است.

 

شیتوریو، (سیستم ناهاته، سیستم شوری‌ته) این سبک توسط کنوا مابونی ایجاد شد.

 

وادوریو،

 

گوجوریو

 

سبک‌های اصلی یا کنترلی

 

شوتوکان، (بنیان‌گذار: گیچین فونا کوشی) در این متد توجه خاصی به نیرو و سرعت ورود آن و مرکز ثقل نیرو می‌شود.

 

شیتوریو، (بنیان‌گذار: کنوا مابونی) شیتوریو متشکل از دو سیستم «ناها ته» و «شوری ته» در کاراته می‌باشد.

 

گوجوریو، (بنیان‌گذار: چوجون میاگی) گوجوریو روش سفت و نرم، که در اوکیناوا شکل گرفت و و متعلق به سیستم ناهاته در کاراته می‌باشد.

 

وادوریو، (بنیان‌گذار: اوتسوکا هیرونوری) وادوریو یعنی: راه صلح، روش صلح، روش صلح جویانه.

 

کان ذن ریو، (بنیان‌گذار: فرهاد وارسته) کان ذن ریو یعنی: کامل‌ترین سبک کاراته.[۱۲]

 

سبک‌های آزاد

 

کیوکوشین، (بنیان‌گذار: ماسوتاتسو اویاما) کیوکوشین‌کای، از عناصر مختلفی که نشات گرفته از تجریبات اویاما و سبک‌های دیگر است، به وجود آمد.

 

گوجوریو: در گوجوریو هر دو گونهٔ مبارزات کنترلی و غیرکنترلی وجود دارد.

 

جوکای دو کاراته: (بنیانگذار کانچو دهنوی) از سبک‌های ترکیبی کاراته، ترکیبی از کاراته، جودو، بوکس است

 

کاراته دای دوجوکو (بنیان‌گذار: کانچو تاکاشی آزوما) ترکیبی از سه رشته رزمی، کاراته کیوکوشین، بوکس، جوجیتسو است.

 

انشین (ساباکی کاراته)(بنیانگذار کانچونینومیا)

 

جیسن کاراته

 

سی دوکان کاراته یک سبک کاراته غیر کنترلی